امنیت و سلامتی نیروی کار اجتماعی در طول دوره بیماری همه گیر COVID-19

امنیت و سلامتی نیروی کار اجتماعی در طول دوره بیماری همه گیر COVID-19امنیت و سلامتی نیروی کار اجتماعی در طول دوره بیماری همه گیر COVID-19

گردآوری و ترجمه: طلا رازانی؛ دانشجوی رشته مددکار روانی اجتماعی در سوانح و فعال اجتماعی

اقدامات پیشنهادی
برای نیروی کار خدمات اجتماعی، پشتیبانی مناسب، مجهز، قدرتمند و محافظت شده به منظور کاهش اثرات مخرب بیماری همه گیر COVID-19 ضروری است. کارمندان خدمات اجتماعی می توانند بر اساس روابط قوی موجود خود راه های ارتباطی با کودکان، خانواده ها و جوامع را به گونه ای ایجاد کنند تا به سرعت به روش هایی مؤثر پاسخ دهند. با این حال، برای انجام این کار، سلامتی آنهادر درجه اول اهمیت است. این سند برای ارائه راهنمایی در مورد چگونگی حمایت از نیروی کار خدمات اجتماعی و توانمندسازی آنها در خدمت رسانی به صورت ایمن،به کودکان، خانواده ها و جوامع در طول بیماری همه گیر COVID-19 ارائه شده است. این راهنمایی برای دولت ها، سازمان های غیر دولتی، کارمندان خدمات اجتماعی و سرپرستان آنها میباشد.

نقش اساسی نیروی انسانی خدمات اجتماعی در طی پاسخ به بیماری همه گیرCOVID-19
نیروهای انسانی خدمات اجتماعی که در شرایط بحران COVID-19 پاسخ گو می باشند،شامل متخصصان و کارمندان دولتی و غیر دولتی، از جمله کارمندان جامعه اند،که وظیفه های اساسی تبلیغاتی، پیشگیرانه و پاسخگویی را انجام می دهند.

نمونه هایی از این نقش ها که توسط کادرهای مختلف نیروهای انسانی خدمات اجتماعی ارائه می‌شود.
۱. نقش های اساسی خدمات کار اجتماعی در زمان مواجهه با بحران COVID-19 عملکردهای تبلیغاتی برای نیروهای انسانی خدمات اجتماعی یک امر اساسی است

نیروی کار در زمان بیماری همه گیر COVID-19:
هماهنگی در کار،میان شبکه های بین سازمانی و بین رشته ای برای ایجاد و ارتقاء عملکرد خدمات اجتماعی و استانداردهای این خدمات در طول این بحران همه گیر
آموزش: ایجاد کمپین های اطلاعاتی برای امنیت و سلامتی جوامع
آموزش از راه دور به نیروهای انسانی خدمات اجتماعی در مورد سازگاری های عملی
مدیریت: اطمینان جهت نظارت حمایتی ارائه شده و خدمات انجام شده
نظارت: به روز بودن در زمینه های اطلاعات و پروتکل ها در جهت حفظ امنیت کارمندان و جامعه

عملکردهای پیشگیرانه:
-شناسایی خانواده های آسیب پذیر در معرض خطر ابتلا به بیماری شدید ناشی از COVID-19
-اطمینان از وجود حمایت های لازم به منظور پیشگیری از بیماری برای خانواده های آسیب پذیر
-همکاری با مسئولان جامعه به منظور شناسایی نیازهای موجود در جامعه
-پشتیبانی روانی اجتماعی از راه دور
-استفاده از فناوری موجود برای تماس با خانواده های در معرض خطر
-تقویت گزینه های مراقبت جایگزین مبتنی بر خانواده
پاسخ به به موضوعات مطرح شده از
-طریق خطوط تلفنی حمایتی از کودکان و تماس های مبنی برخشونت خانگی
-شناسایی افراد در معرض خطر بیماریCOVID-19
عملکردهای پاسخگو:
-حمایت و پشتیبانی از خانواده های آسیب دیده و در معرض خشونت خانگی
-گزینه های مراقبت های جایگزین اضطراری برای کودکان مورد آزار و اذیت ، کودکان طلاق و کودکان یتیم
-انجام فرآیندهای مدیریت پرونده ها
ارزیابی ، برنامه ریزی ، ارجاع و غیره
-تأمین و نظارت حمایت روانی- اجتماعی در موردغذا و دارو به خانواده های مبتلایان
-مدیریت نقل و انتقالات نقدی موجود
-ارائه مشاوره در مورد عزت نفس و گزینه های جایگزین برای مراسم سوگواری سنتی

۲-چالش ها و خطرات پیش روی نیروی کار خدمات اجتماعی در زمان مواجهه با بیماری همه گیر COVID-19
همه گیری و اپیدمی ویروس کرونا و اقدامات لازم در جهت مهار آن ، چالش های بسیاری را برای تأمین کار اجتماعی و نیروهای انسانی در این خدمات ایجاد می کند.
l فاصله گذاری و عقب نشینی در بسیاری از کشورها به اجرا در می آید که این راه نیاز به سازگاری با راه حل های نوآورانه دارد و شامل نیاز به کار از راه دور است.
II در موارد دیگر، نیروهای خدمات کار اجتماعی ممکن است مجبور باشند به طور حضوری با مراجع خود ملاقات کنند ، زیرا پاسخ از راه دور ممکن است خطر بیشتری را برای کودکان یا خانواده ها ایجاد کند. در چنین شرایطی خطر انتقال ویروس برای نیروی انسانی خدمات کار اجتماعی ، کودکان و خانواده های آنها وجود داردکه موجب ترس و نگرانی آنها در مورد خطر ابتلا بیماری به خانواده هایشان را به همراه دارد.
III کارمندان خدمات اجتماعی به دلیل ترس از ابتلا به ویروس به جوامع ، ممکن است با بیماری ننگ مواجه شوند.
lV نیروی انسانی خدمات کار اجتماعی همان فشارها و عوامل استرس زای همه گیر و محصور در بقیه جمعیت را تجربه می کند،این عوامل استرس زا شامل کاهش دسترسی به مراقبت از کودکان ، خدمات ، منابع و شبکه های حمایت اجتماعی هستند. این نگرانی ها ممکن است با افزایش حجم کاری بیشتر شود. چالش های دسترسی به کودکان و خانواده های نیازمند به حمایت؛ اطلاعات متناقض؛ و نیاز به انطباق کار عملی و رویه های آنها در یک بازه زمانی کوتاه.
شدت و تنوع عوامل باعث می شود کارکنان در معرض خطر فرسودگی شغلی یا اشکال دیگر اضطراب و فشار روانی قرار بگیرند.
V در طول زمان مواجهه با بیماریCOVID-19 ، نیروهای انسانی خدمات کار اجتماعی ممکن است موارد افزایش یافته ی کاری را تجربه کنند. استرس و فشار همه گیر و اقدامات لازم برای کنترل شیوع ویروس ممکن است منجر به افزایش گزارش ها و افشای حوادث شود.
بنابراین،در زمان بحران بهداشت عمومی،نیروهای انسانی خدمات کار اجتماعی نیاز به آموزش های مناسب، تجهیزات محافظتی،سلامتی روان و حمایت های لازم روانی را دارند.

٣-توصبه در جهت اقدامات حائز اهمیت و دارای اولویت برای ایمنی و رفاه نیروی کار خدمات اجتماعی:
۱ آگاه باشید تا مراجعان و خانواده آنها را در امان نگه دارید. دائماً در مورد به روزرسانی های زیر نظارت داشته باشید:
● اطلاعات در مورد ویروس و راهکارهای کاهش ویروس.
اقدامات بهداشتی و ایمنی؛
قوانین و سیاست های ملی و محلی مربوط به ویروس.
۲وکالت برای:
تعیین کارمندان خدمات اجتماعی و ارائه دهندگان خدمات به عنوان کاری مهم و ضروری
● تأمین بودجه کافی برای حقوق ، فن آوری حمایتی ، تجهیزات محافظتی و آموزش های لازم و ضروری.
۳خطرات بهداشتی و پیامدهای اخلاقی مداخلات خدمات اجتماعی را ارزیابی کنید.
۴تعیین مواردی که می توان از راه دور پشتیبانی کرد و افرادی که نیاز به ملاقات حضوری دارید.
شناسایی خدمات مهم و لازم در زمان ملاقات های حضوری
تنظیم پروتکل های مناسب برای زمان تصمیم گیری در رابطه با مراجعات حضوری،از جمله در صورت عدم دسترسی به تجهیزات محافظتی.
اقدامات کاهش خطر برای نیروهایی که پروسه بازدید از کودک ، خانواده و اجتماع را انجام می دهند.
ا۵تدوین و پیاده سازی مدل های از راه دور و ارائه خدمات،به منظور به حداقل رساندن خطرات این بیماری برای حفظ سلامتی و ایمنی نیروهای کار اجتماعی و مراجعان.
۶آموزش به کارمندان خدمات اجتماعی به منظور تطبیق خدمات خود ، استفاده از فناوری های جدید و درک کاهش خطرپذیری برای ادامه خدمات حضوری
۷نظارت بر انجام جلسات از راه دور به صورت منظم :
-بررسی و اولویت بندی موارد
-تصمیمی گیری برای ضرورت چگونگی برگزاری جلسات افراد ( حضوری و یا از راه دور)
-ارزیابی حجم کار
-تعیین نحوه ادامه خدمات رسانی بصورت اساسی
-ارزیابی و رسیدگی به مسائل مربوط به بهزیستی کارکنان
۸پیاده سازی و تهیه برنامه هایی در جهت اقدامات بهزیستی
تنظیم برنامه ها در سطح تیمی و انفرادی

٣.١ شرح مفصل اقدامات اولویت داربه منظور آگاه نگه داشتن نیروهای کار اجتماعی، مراجعان و خانواده های آنها
با توجه به تازگی ویروس COVID-19 و اینکه رویکرد بهداشت عمومی به سرعت در حال تحول است ، نیروها ، سرپرستان و تصمیم گیرندگان باید در مورد آخرین پیشرفت و تحولات جدید مربوط به اقدامات مؤثر و واکنش های مربوط به COVID-19 به روز باشند.
آگاهی داشتن از جوانب امور امکان محافظت از نیروی کار،کودکان،خانواده ها و جوامع را ارتقا می‌بخشد.
موضوعات اصلی برای ارزیابی،مرور و بازنگری های منظم شامل موارد زیر است:
● اخبار در مورد ویروس؛
● راهکارهای کاهش ویروس.
پروتکل های بهداشتی در حال تحول.
استانداردهای خدمات اجتماعی؛
● داده های مربوط به نگرانی های مرتبط در جهت حمایت از کودکان
قوانین و سیاست های ملی و محلی مربوط به ویروس.
دولت ها،سازمان های غیردولتی، سرپرستان و نیروها،مسئولیت مشترکی در تعیین خدمات واقدامات مناسب برای رفاه کارگران ، کودکان و خانواده های آنها دارند.
کارمندان خدمات اجتماعی که به خوبی آگاه هستند ، بهتر می توانند اطلاعاتی در مورد راهکارهای کاهش بیماری و پیشگیری همه گیرانه در جوامع ارائه دهند.

۳.۲دولت باید کارمندان خدمات اجتماعی خاص را به عنوان کارمندانی با ویژگی های اساسی معرفی کند. نیروهای انسانی کار اجتماعی، خدمات مهم و نجات بخش زندگی را انجام می دهند. همه اقشار مختلف جامعه و مسئولین با همکاری یکدیگر باید بودجه و منابع کافی برای پشتیبانی از این عزیزان را فراهم آورند.
تعیین نیروی کار خدمات اجتماعی به عنوان کارکنان اساسی:
نیروهای کار اجتماعی با در نظر گرفتن بهترین منافع برای کودکان،در صورت لزوم، با حفظ ایمنی و در نظر گرفتن موارد اخلاقی، باید به کودکان در معرض خطر و خانواده های آنها دسترسی داشته باشند.
مسئولین دولتی و غیردولتی در سطح ملی باید معیارهایی را برای تعیین اینکه کدام اقدامات ضروری است با در نظر گرفتن راهنمایی های بین المللی تدوین کنند.
سازمان ها و دولت های ارائه دهنده خدمات اجتماعی سپس می توانند کارگرانی را که اقدامات “اساسی” را انجام می دهند ، شناسایی کنند تا بتوانند از اقدامات متفرقه و غیرضروری معاف شوند.
بودجه و منابع اختصاصی:
برای حفظ ویا تأمین بودجه کافی برای حمایت از نیروهای کار اجتماعی باید از دولت و خیرین کمک گرفت. بودجه برای حقوق ، فن آوری حمایتی ، تجهیزات حفاظتی ، محصولات بهداشتی و آموزش نحوه انجام خدمات اجتماعی قبل ، حین و بعد از شیوع COVID-19 مورد نیاز است.

۳.۳ارزیابی خطرات بهداشتی و پیامدهای اخلاقی مداخلات خدمات اجتماعی حائز اهمیت است.
ارزیابی کامل از خطرات و پیامدهای اخلاقی هرگونه مداخله در خدمات اجتماعی باید قبل از تصمیم گیری در مورد اقدامات انجام شده و نحوه ی مداخله و مددکار مداخله گر و مجری طرح تعیین شود.
باید راهنمای ارزیابی خطرات و اخلاقیات در مورد مداخلات تدوین شود.
برخی از سؤالات پیشنهادی و ملاحظات اصلی برای این فرایند ارزیابی ذکر شده است.
پیامدهای اخلاقی:
ملاحظات اخلاقی باید در تصمیم گیری در رابطه با انجام ملاقات های حضوری در هنگام بروز همه گیری تأثیر بگذارد. بسیاری از کشورها،قوانین اخلاقی ملی را برای مددکاران اجتماعی و سایر کادرهای نیروی کار دارند. این موارد باید هنگام تهیه پروتکل هایی که به تصمیم گیری در رابطه با ایمنی کارکنان ، بهزیستی و ارائه خدمات حضوری کمک می کند ، بررسی شود. راهنمایی و پروتکل اخلاقی ملی غالباً بر اساس بیانیه اصول اخلاقی جهانی کار فدراسیون بین المللی (IFSW) است. اصول اخلاقی کار اجتماعی که بیشتر مربوط به تماس حضوری است شامل موارد زیر است:

۳.۴ترویج عدالت اجتماعی ، به چالش کشیدن سیاستها و شیوه های ناعادلانه: مددکاران اجتماعی برای معطوف کردن توجه کارفرمایان، سیاستگذاران،سیاستمداران و موقعیت های عمومی که در آن سیاست ها و منابع ناکافی است یا در آن سیاست ها و شیوه های ظالمانه،ناعادلانه یا مضر کار می کنند،تلاش می کنند. . با انجام این کار، اقدامات مددکاران اجتماعی مورد مجازات واقع میشود. مددکاران اجتماعی باید از موقعیتهایی آگاه باشند که ممکن است اامنیتشان را به خطر بیندازد و در چنین شرایطی باید حق انتخاب داشته باشند.
مددکاران اجتماعی مجبور نیستند خود را در معرض خطر قرار دهند.
صداقت حرفه ای: مددکاران اجتماعی وظیفه دارند برای مراقبت از خود به صورت حرفه ای و شخصی اقدامات لازم را انجام دهند … ”
انجمن های حرفه ای ایجاد شده برای سایر کادرهای کارکنان خدمات اجتماعی (مانند انجمن های مددکاری کودکان و نوجوانان) و برای متخصصان(مانند پزشکان مراقبت های بهداشتی)اصول اخلاقی مربوط به نیروی کار خدمات اجتماعی را تشریح میکنند.
مشخص کنید که آیا موارد موجود،نیاز به مراجعه حضوری دارند یا می توان از راه دور از آنها حمایت کرد.
با توجه به خطرات موجود در تماس حضوری،لازم است تعیین کنید که تماس حضوری برای محافظت از کودکان و خانواده های آنها چه نقشی دارد. ارزیابی خطر انتقال کارکنان یا قرار گرفتن در معرض ویروس COVID-19 باید در برابر شدت خطرات ناشی از کودکان خاص و خانواده های آنها مورد توجه قرار بگیرد.
شرایط برای ارائه حمایت های حضوری باید بصورت محلی تدوین شود. موارد اولویت دار مواردی هستند که می توانند زندگی ، پیشرفت و یا بهزیستی کودکان را در معرض خطر جدی قرار دهند. خانواده ها و کودکانی که دارای آسیب پذیری هایی از پیش بوده، مانند افرادی که تجربه خشونت خانگی دارند نیز باید در اولویت قرار گیرند.
آموزش و تجهیزات مناسب برای پیشگیری و کنترل عفونت(SSC)، از جمله تجهیزات محافظتی شخصی(PPE) و استفاده از آن در هنگام پشتیبانی حضوری و طبق دستورالعمل WHO و دستورالعمل های ملی ، به نیروهای کار اجتماعی ارائه دهید. برخی از مثالها در مورد استفاده از PPE ممکن است شامل موارد زیر باشد:
● هنگام پاسخگویی به نیازهای کودکان در محیطهای نهادی که موارد COVID-19 در آنها تأیید شده است. به عنوان مثال ، در مراکز پذیرش با آوارگان ، مهاجران و / یا کودکان پناهنده ، در بازداشتگاه های نوجوانان یا در مراکز مراقبت از اقامتگاه برای کودکان جدا شده.
● در هنگام برآوردن نیازهای اساسی ، از جمله تهیه غذا ، دارو و مواد اولیه کودکان و خانواده های آنها که تحت تأثیر COVID-19 قرار دارند.
● برای مددکاران اجتماعی مستقر در بیمارستان که در ردیابی تماس نزدیک بیماران COVID-19 به عنوان بخشی از اقدامات پیشگیری و کنترل کمک می کنند.
● در هنگام ارائه مشاوره و پشتیبانی در مورد سوگواری ، در راستای آئین های عزاداری سنتی ، برای خانواده هایی که اعضای دیگر خانواده خود را در COVID-19 از دست داده اند.
در موارد دیگر ، تهیه وسایل محافظ اساسی (مانند ماسک های پارچه ای ۱) ، در کنار فاصله گذاری اجتماعی و اقدامات بهداشتی مناسب مانند شستشوی دست و تمیز کردن سطوح ، ممکن است برای اطمینان از امنیت کارکنان و مراجعین آنها کافی باشد.
هنگامی که کارمندان خدمات اجتماعی به بازدیدهای حضوری خود ادامه می دهند ، سازمان های آنها باید:
۱ خطرات سلامتی و پیامدهای اخلاقی هرگونه تماس حضوری را ارزیابی کنند ، از جمله در مواردی که تجهیزات محافظتی و سایر راهکارهای کاهش خطر انتقال و پیشگیری در دسترس نباشد.
۲ در هنگام انجام این بازدیدها ، راهنمایی هایی برای کاهش خطرات انتقال یا قرار گرفتن در معرض COVID-19 داشته باشند.
برنامه هایی برای اطمینان از دسترسی کارگران به آزمایش COVID-19 در پارامترهای تعیین شده توسط مقام بهداشت داشته باشند.

۵.٣توسعه و پیاده سازی مدل های از راه دور ارائه خدمات:
برای امنیت همه افراد مهم است که روش های ارائه مداخلات خدمات اجتماعی را بدون تماس حضوری شناسایی کنند. بنابراین ، سازمانها باید در صورت لزوم مدلهایی را برای ارائه خدمات از راه دور اتخاذ کنند که می تواند خطرات مربوط به سلامتی و ایمنی کارگران و مشتریان را به حداقل برساند. ملاحظات زیر ممکن است در تدوین استراتژی های مربوط به اجرای مداخلات از راه دور و تصمیم گیری در مورد استفاده از روش های استفاده برای رفع نیازهای مشتری کمک کند:
● فناوری موجود را مرور کنید. چه فناوری در زمینه کارمندان و جوامع بسیار گسترده است؟ مؤثرترین فناوری برای استفاده بین کارگران و سرپرستان چه خواهد بود؟ مؤثرترین فناوری برای بحث بین کارمندان خدمات اجتماعی و مشتریان آنها چه خواهد بود؟ آیا بودجه اعتباری وجود دارد؟ چه خدمات رایگان ممکن است مانند پیام کوتاه یا برنامه های پیام رسان اجتماعی مانند واتس اپ ارائه شود؟ آیا کارگران به نحوه استفاده از انواع مختلف فناوری نیاز به آموزش دارند؟ آیا امکانات کنفرانس ویدیویی در دسترس است؟ این امر امکان ادامه تماس بصری را فراهم می آورد. آنها همچنین ممکن است نگرانی هایی را در مورد آنچه ضبط شده و بعداً توسط دیگران مشاهده می شود ، داشته باشند.
● نحوه ارتباطات را در نظر بگیرید. آیا افراد قادر به برقراری تماس با یک تلفن ثابت و یا اتصال و دسترسی به اینترنت را دارند؟ آیا قطع ارتباطات آنقدر مکرر است که باعث ایجاد اختلال در گفتگوها شده و مانع ایجاد روابط بین مددکار خدمات اجتماعی و مددجو می شود؟
● از منابع مربوط به جامعه استفاده کنید. در مواردی که هیچ فن آوری برای برقراری ارتباط مستقیم با کودکان و خانواده های آنها وجود ندارد – مانند پناهندگان یا جوامع آواره شده؛ یا مناطقی با تراکم جمعیت و فقر بالا- خطرات و احتمال کار رااز طریق مسئولین جامعه یا نقاط کانونی یا اتخاذ مدلهای پیگیری که امکان ایجاد فاصله از اجتماع را فراهم می کند ، ارزیابی کنید.
● در مورد اولویت های مددجو پرس و جو کنید. پس از تماس اولیه ، در مورد روش ارتباط برقرار شده با مراجع صحبت کنید. چه روشهای ارتباطی برای آنها موجود است؟ به چه چیزی دسترسی دارند؟ از آنها بخواهید چه موقع و چند بار تمایل به برقراری ارتباط دارند.
سیستم ها را در دسترس قرار دهید. اطمینان حاصل کنید که کانالهای ارتباطی برای افراد دارای نیازهای مختلف از جمله کودکان دارای معلولیت در دسترس هستند.
ایمنی و حساسیت فرهنگی را در نظر بگیرید. چگونه ممکن است هنجارهای فرهنگی در طول COVID-19 تغییر کند؟
حفظ حریم و اطلاعات محرمانه. بسیاری از فناوری ها،تنظیماتی برای جلوگیری و ممانعت از هک شدن داده ها و اطلاعات ندارند. قبل از استفاده از هر فناوری، توانایی و قدرت حفظ و امنیت محرمانه بودن هر مکالمه را ارزیابی کنید. برخی از برنامه ها برای اطمینان از امنیت،به اقدامات خاص و اضافی نیاز دارند. این موارد چیست و قبل از استفاده از هر فناوری ، این اقدامات را تأیید کنید. هر پرونده کاغذی باید در مکانهای امن نگهداری شود. سیستم های اطلاعاتی مدیریت پرونده موجود می توانند در حالی که محدودیت هایی را برای دسترسی به این اطلاعات به دست می آورند ، امکان ردیابی موارد را فراهم کنند.
● حریم خصوصی.
در یک دیدار رو در رو ، حصول اطمینان از خصوصی بودن هر مکالمه مهم است. این مانع از آن می شود که هر کسی که احتمالاً بخواهد به مراجع آسیب برساند از شنیدن بحث یا کنترل پاسخ های او مطلع شود. روش هایی را تأیید کنید که فرد در به اشتراک گذاشتن اطلاعات شخصی احساس سهولت کند. کارمندان خدمات اجتماعی باید خودشان در مکانی آرام باشند که وقفه ها در حد ممکن محدود باشد و امکان حفظ محرمانه بودن مباحث وجود داشته باشد.
● اطمینان از اجتماعات.
همه طرفها باید در مورد چگونگی و زمان بحث و گفت گو موافقت خود را اعلام کنند. رضایت کلامی یا کتبی مددجویان راجع به رویکرد مورد نظربسیار حائز اهمیت است.
سیاست ها ، آیین نامه ها و رویه هایی را که به طور منظم از خدمات از راه دور پشتیبانی می کنند ، مرور و تطبیق دهید.

۳.۶آموزش را در اختیار کارمندان خدمات اجتماعی قرار دهید.
بسیاری از سازمان های خدمات اجتماعی مجبور شده اند به سرعت نحوه ارائه خدمات را به روش هایی که خطر ابتلا به ویروس را کاهش می دهد ، اغلب بدون زمان کافی برای آموزش کارمندان ، تعیین کنند. کارمندان برای تطبیق خدمات خود ، استفاده از فناوری جدید و درک کاهش خطر برای ادامه خدمات درون حضوری ، به کمک نیاز دارند. وب سایت های ذکر شده در پایان این سند در حال گردآوری یا میزبانی منابع آموزشی از جمله وبینارها هستند. این مجلات مجازی ، به اشتراک گذاری اطلاعات در مورد عملکرد خدمات اجتماعی موثر در همه گیری را تسهیل می کنند.
سازمانها باید با دولت ها هماهنگ باشند تا:
-نیازهای آموزشی را شناسایی و تأمین کنند.
-به درخواست های تیم های خود برای آموزش و پشتیبانی پاسخگو باشند.
-به پیوند کارکنان به آموزش های مجازی و وبینارهای مناسب کمک کنند.
● از کارمندان برای ادغام آموزش در تمرین های روزانه خود پشتیبانی کنند. (در صورت امکان این کار باید از طریق آموزش انجام شود.)
با تغییر سیاست های سطح ملی و محلی ، نیازهای آموزش به طور مداوم تکامل می یابد و اطلاعات بیشتری در مورد ویروس و استراتژی های کاهش ویروس COVID-19 به دست می آید.به همین دلیل ، نیازهای آموزشی کارکنان به صورت پیوسته و مداوم خواهد بود. دولت ها ، نهادهای بین المللی و سازمان های جامعه مدنی همه وظیفه دارند به طور مداوم به روز رسانی و در دسترس بودن اطلاعات و فرصت های آموزشی مناسب برای نیروی کار خدمات اجتماعی را انجام دهند. در جاهایی که این ظرفیت را دارند ، سرپرستان می توانند مربیگری مداوم را برای کارمندان خدمات اجتماعی ارائه دهند.

۳.۷جلسات نظارت منظم و از راه دور برگزار کنید.
سرپرستان همیشه در اطمینان از دریافت خدمات مناسب و با کیفیت بالا نقش اساسی دارند. نظارت در حین بحران بهداشت عمومی بسیار مهم تر است زیرا اعضای پرسنل برای حفظ اثربخشی و ایمنی خود به حمایت نیاز دارند. جلسات نظارت،فرصتی برای بررسی و اولویت بندی موارد،ارزیابی حجم کار،ارزیابی نیازهای منابع،تعیین چگونگی ادامه خدمات ضروری و حمایتی کارمندان خدمات اجتماعی می باشد. دولت ها و سازمان های مردم نهاد باید در این مدت روش هایی برای حمایت کامل از سرپرستان را شناسایی کنند. نکات مربوط به سرپرستان شامل:
سرپرستان باید در جریان آخرین اطلاعات در مورد بیماری همه گیر COVID-19 و روشهای سازمانی و راهنمایی های لازم برای انجام خدمات اجتماعی در زمان همه گیری باشند.
● برای شناسایی چالش های پیش روی خود ، خودآزمایی انجام دهید. در نظر بگیرید که چگونه این چالش ها ممکن است در جلسه نظارت تأثیر بگذارد و تعیین کنید که برای دریافت هرگونه کمک به چه مواردی نیاز دارید.
ارتباط منظم با کارمندان را حفظ کنید. کارکنان خدمات اجتماعی احتمالاً هنگام مدیریت،استرس را تجربه می کنند. سرپرستان برای تعیین جلسات نظارتی (به عنوان مثال حضوری با فاصله مناسب ، از طریق نوعی فناوری یا ترکیبی از این دو) باید بهترین راه را تعیین کنند. ناظران برای ارتباط از راه دور باید تعیین کنند که آیا سرپرستان آنها از دسترسی قابل اعتماد به منابع ، فناوری و اتصال برخوردار هستند.
زمان اختصاصی و بی وقفه را برای نظارت اختصاص دهید.
وضعیت منحصر به فرد هر یک از کارمندان را در نظر بگیرید. آیا کارکنان وظیفه مراقبت از کودکان را بر عهده دارند؟ آیا آنها یک فرد مجرد هستند که احساس انزوا می کنند؟ آیا آنها ناتوانی دارند که نیاز به اسکان دارند؟ آیا شیوه های فرهنگی وجود دارد که باید از نظر کار کردن از خانه از آنها آگاه باشید؟ براساس هر موقعیت ، سرپرست باید حمایت و مدیریت خود را تطبیق دهد.
برنامه ای را برای آنچه باید در مدت زمان مشخص انجام شود ، ایجاد کنید. سرپرستان باید به صورت هدفمند و متمرکز نظارت داشته باشند و با سرپرست خود کار کنند تا دستور کار مشترکی را ایجاد کرده و اولویت های جلسه را تعیین کنند.
پرونده مراجع را بررسی کنید و افرادی را که ممکن است به دلیل بیماری در معرض خطر شدید باشند را شناسایی کنید. تعیین کنید که چه مواردی به بازدیدهای حضوری نیاز دارند و مراحل اقدام به همکاری با هر مددجو، چالش های لجستیکی و حل مسئله را بررسی کنید. در مورد چگونگی پشتیبانی و حمایت از راه دور با دیگران می توانید بحث و تبادل نظر کنید.
مهارت و منابع کارکنان در رابطه با استفاده از فناوری برای پشتیبانی از راه دور را تضمین کنید. کارمندان می توانند از فناوری های موجود استفاده کنند و از منابع لازم برای ارائه پشتیبانی از راه دور به مشتریان خود برخوردار شوند. سرپرستان و مسئولین باید تأیید کنند که کارمندان خدمات اجتماعی می دانند چگونه می توانند محرمانه بودن را هنگام استفاده از فرم انتخاب شده فن آوری حفظ کنند. سایر نکات قابل بحث در رابطه با فناوری ممکن است شامل موارد زیر باشد: بررسی راه های ارتباط با مشتری؛ سیاست های استفاده از فناوری؛ بودجه در دسترس بودن برای کارت های تلفن؛ و غیره.
اطمینان حاصل کنید که کارکنان و مراجعان آنها از تحول استراتژی های کاهش COVID-19 کاملاً آگاه هستند و به طور مرتب در مورد سیاست ها به روز می شوند.
از پشتیبانی گروهی می توان علاوه بر نظارت فردی استفاده کرد. یک روش این است که هر روز با یک جلسه تیمی با استفاده از کنفرانس ویدیویی ، تماس تلفنی یا یک بستر پیام رسانی شروع کنید. در طی این بحث ، برای هر یک از کارمندان برنامه کاری روز تهیه کنید. جلسه دیگری را در انتهای روز انجام دهید تا مسائل مربوط به کارمندان با مشتریان مطرح گردد،به دنبال حمایت از سرپرست و شناسایی کارها برای روز بعد باشید. این رویکرد ساختار حمایتی را برای کلیه کارمندان ایجاد می کند و استرس هر شخص را کاهش می دهد تا به تنهایی تصمیمات اخلاقی مهمی را اتخاذ کند.

۳.۸برنامه های مراقبت از خود را تهیه و پیاده سازی کنید.
مددکاران خدمات اجتماعی باید از سلامت روانی اجتماعی خود و دیگران مراقبت کنند. در زمان بیماری همه گیر،اضطراب و استرس زیادی برای همه از جمله کارمندان خدمات اجتماعی وجود دارد. اینها شامل موارد زیر است: ترس از عفونت. ناامنی مالی؛ امنیت شغلی؛ نگرانی شدید برای خانواده های خود و مددجویانی که در معرض ابتلا به بیماری ها و آسیب پذیر هستند ، افزایش یافته است. افزایش مسئولیت های مراقبت از کودک ناشی از تعطیلی مدرسه؛ ترس از آلوده شدن اعضای خانواده؛ ناتوانی در “انجام کافی” خدمات به مددجو ؛ یا کارکنانی که تحت استرس شدید قرار دارند یا از اضطراب رنج می برند ، ممکن است علائم روانی اجتماعی از جمله ، عدم تاب آوری ، بیقراری ، عدم تمرکز ، بی خواب و هوشیاری پایین را به همراه داشته باشد. ناظران و سرپرستان باید بدانند که استرس و اضطراب ممکن است تأثیر منفی بر زندگی روزمره و وظایف شغلی کارکنان داشته باشد. مراقبت از خود بسیار مهم است.
در صورت امکان ، سازمانها باید به منابع مشاوره های حرفه ای برای کارمندان خود دسترسی داشته باشند تا آسیب های ثانویه و فرسودگی شغلی را برطرف کنند. سرپرستان باید به هر یک از کارمندان که ممکن است دچار مشکل شوند یا فاقد حمایت اجتماعی هستند ، توجه ویژه کنند. سرپرستان باید رفتارهای خودمراقبتی را الگوبرداری کنند و برای کارکنان برنامه ای تدوین کنند تا استراحت و خواب مناسب داشته باشند ث، ورزش کنند ، خوب غذا بخورند و با دوستان و اعضای خانواده ارتباط برقرار کنند. سرپرستان باید کارمندان را تشویق کنند تا در صورت لزوم برای جلوگیری از فرسودگی از آنها کمک بخواهند. حمایت همسالان همچنین می تواند برای مداخله و پشتیبانی مفید باشد. کارکنانی که احساس ناخوشی دارند و یا حتی علائم COVID-19 را نشان نمی دهند ، باید در صورت بدتر شدن علائم ، به دنبال پزشک باشند.

۴-منابع اضافی
سایت های زیر اطلاعات به روز در مورد همه گیری COVID-19 و راهنمایی جدید ویژه برای نیروی کار خدمات اجتماعی ارائه می دهند. اینها بطور مرتب با دستیابی اطلاعات و منابع به روز می شوند. در حالی که راهنمایی های ارائه شده در این سند بر پاسخ فوری و سریع متمرکز است ، این بیماری همه گیر تأثیرات طولانی مدت بر جوامع آسیب پذیر خواهد گذاشت. نیروی کار خدمات اجتماعی برای طراحی مداخلات طولانی مدت که نابرابریهای سیستمی را برطرف می کند و ایجاد سیستم های مراقبت قوی تر برای افراد آسیب پذیر بسیار مهم است. این سایتها همچنان در حال تکامل هستند تا شامل راهنمایی های حمایتی از این عملکرد شوند.
Alliance منابع اتحادیه جهانی کارکنان خدمات اجتماعی منابع COVID-19
Resources منابع UNICEF COVID-19
Federation فدراسیون بین المللی مددکاران اجتماعی منابع COVID-19 ● اتحاد برای حمایت از کودکان در منابع اقدام بشردوستانه ● WHO بیماری کورون ویروس (COVID-19) منابع همه گیر
این سند یک پیوست و یادداشتی فنی برای حمایت از کودکان در هنگام شیوع بیماری کرونا و در راستای حداقل استانداردهای مربوط به حمایت از کودکان در اقدامات بشردوستانه است. تهیه شده توسط: اتحاد جهانی نیروی کار خدمات اجتماعی؛ یونیسف؛ فدراسیون بین المللی مددکاران اجتماعی؛ و اتحاد حمایت از کودکان در اقدامات بشردوستانه. این توسط دست اندرکاران ، سرپرستان ، سازمان های مردم نهاد و دولت ها در سراسر جهان به شما اطلاع داده شده است که چالش ها و راه حل های نوآورانه خود را به اشتراک گذاشته اند.

 

منبع: پایگاه اطلاع رسانی مددکاران اجتماعی ایران

نمایش بیشتر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا